Juist op deze dag besef ik me weer hoe belangrijk dieren in ons leven zijn…. Grote, kleine, met pootjes, vleugels, schubben of vinnen het maakt niet uit.
Toen ik klein was kreeg ik een hamstertje…ze was mijn kleine maar o zo grote vriendinnetje. Met liefde leerde ik zorgen voor deze kleine schat. Ze was er altijd voor me. We speelden veel en ze was ook regelmatig nat van mijn tranen. Ze gaf mij troost in moeilijke tijden.
De kooi schoonmaken was niet mijn favoriete klusje, maar hoorde er ook gewoon bij. “De lusten, maar ook de lasten” hoor ik mijn moeder nog zeggen ;). We hadden ook 2 honden en een poes. De liefde was onvoorwaardelijk. De Kwispelende staarten en kopjes die ik kreeg als ik uit school kwam waren fantastisch. Dat maakte de uitlaatrondes in de zeikende regen al snel weer goed!
Hulphond
Dieren kunnen echt therapeutisch werken…vaak gebeurt dit onbewust, maar gelukkig steeds vaker ook bewust. In mijn praktijk komen ook cliënten met hulphonden. De interactie tussen baasje en hond is Magisch. De hond geeft het “Sein Veilig” aan zijn baasje als het veilig is waardoor hij/zij hier steeds beter op durft te vertrouwen. De hulphond maakt het baasje wakker wanneer er herbelevingen in de nacht zijn. De hulphond geeft troost, liefde, verbinding, veiligheid en ontspanning. De hulphond geeft het baasje een reden om op te staan en om te verzorgen, een reden om naar buiten te gaan en dus onder de mensen te komen en om te bewegen…. soms zelfs een reden om te leven! Ik heb het hier over een PTSS hulphond!
Vino is zo’n magische hulphond en Rebbel en hij zijn vriendjes geworden. De interactie tussen die twee is zo leuk om te zien!
Dierendag met Rebbel
Rebbel is mijn Co-Coach en door te zijn wie hij is, tovert hij vaak een glimlach op de gezichten van mijn cliënten. Vanmiddag kroop hij tijdens een ontspanningsoefening op de sofa bij een cliënt op schoot. Door zijn warmte ontspande de cliënt nog meer en zijn gewicht op haar buik gaf haar een veilig gevoel.
Iedereen is gek op Rebbel en hij wordt dan ook meestal als eerste begroet 😉
’s Avonds gaat Rebbel in zijn draagzak mee naar huis. Hij wordt thuis dan vol enthousiasme begroet door mijn kinderen. “REBBEL!! IK HEB JE ZO GEMIST!” en daarna… “O ja.. Hoi Mam” 😊
Thuis gekomen voelt Rebbel dat hij honger heeft… gaat dan blèren…en hij is dan ook vaak de eerste die eten krijgt! Na het eten gaat hij standaard in zijn looprad rennen. Dit is zijn sportmoment!
Lieve lieve Rebbel, jij brengt zoveel liefde en verbinding thuis in ons gezin en in de praktijk. Dankjewel voor alles wat je doet, brengt en geeft! Speciaal voor jou heb ik op Dierendag een mooi cadeau. We gaan het samen uitpakken en in elkaar zetten! Veel plezier ermee!