🚨🔔Alarmbellen en Rookmelders🚨🔔
Op vakantie in Engeland gebeurt mij keer op keer hetzelfde…. mijn rationele brein WEET dat ik links moet rijden, wat ik natuurlijk ook doe en dat het normaal is dat de tegenliggers aan de rechter kant passeren. Toch wint mijn emotionele brein het keer op keer en ik schrik me telkens wezenloos als er “onverwachts” verkeer van rechts aan komt of als de weg wat omhoog loopt en er “tot mijn grote schrik” een grote bus opduikt aan de rechterkant van de weg. Mijn systeem slaat op tilt… mijn amygdala (die zorgt voor de vlucht, vecht en verstar reactie) gaat volledig aan en zegt mij dat het niet veilig is…. Hierdoor ontstaan er spannende maar ook lachwekkende situaties.
De rotonde links oprijden gaat op zich goed…. maar welke kant moet je ook alweer op kijken… hoe neem je de afslag?… Het gaat steeds net goed, maar kost bakken energie.
⚠PAS OP!
⚠KIJK NAAR RECHTS!
⚠LINKS AANHOUDEN!
We rijden verkeerd…‼
Ik moet straatje keren en rijd vervolgens op automatische piloot aan de rechterkant van de weg….
O Neeeee….😳….Hup snel weer op de linker weghelft rijden.
Deze reacties zijn te verklaren en zo werkt je brein ook na vervelende gebeurtenissen en heftige trauma’s :
Cognitieve belasting in de vorm van bewuste aandacht die door iets anders wordt opgeëist (straatje keren)
zorgt ervoor dat je terug valt in de automatische patronen… je gewoonte gedrag (rechts rijden)…
Het zorgt ervoor dat je niet meteen bewust kunt “omdenken” (en direct weer links gaat rijden).
Soms merk je zelf dat je gedrag laat zien dat niet past bij de context en soms merk je aan de reacties van anderen dat je gedrag niet passend is…. (de Engelsman die met een handgebaar en een geïrriteerd gezicht laat weten dat ik aan de verkeerde kant van de weg rijd).
Het emotionele brein wint het keer op keer van je rationele brein omdat dit is wat zit opgeslagen in je systeem….ooit was het helpend….maar nu waarschijnlijk al lang niet meer, maar juist het tegenovergestelde.
De rookmelders en alarmbellen draaien overuren door de “triggers”… en brengen je terug naar het gevoel wat zit opgeslagen…(angst, verdriet, boosheid)….met als valkuil dat je jezelf gaat afkeuren omdat je “weer” zo reageert…omdat je het anders had willen doen….
LET OP: Je kan er *NIKS* aan doen!
De rookmelder (amygdala) gaat af en je lichaam reageert.
Met EFT zorg je ervoor dat je de “triggers” neutraliseert waardoor de alarmbellen uit blijven. Je brein geeft het “sein veilig”. Heftige situaties die je hebt meegemaakt worden een OW in plaats van een AUW. Wat gebeurd is is gebeurd, maar heeft geen emotionele lading meer. Je drukt eigenlijk qua situatie op de reset knop en qua gevoel en emotie op de delete knop.
Ik realiseer me dat als ik in Nederland ben mijn rookmelders en alarmbellen weer goed werken….dat het nu andersom afgesteld staat. Dat ik deze triggers niet hoef te neutraliseren…het is wat het is… schrikken hoort er nu gewoon even bij.
Het is fijn te realiseren dat alle alarmbellen waar je al dagen, weken, maanden en zelfs al jaren last van hebt veilig kan neutraliseren met EFT. Dat dit is wat ik mag doen…mijn passie…
Morgen weer een uitstapje in Engeland…ik kijk er naar uit en weet dat er vast een paar “schrikmomentjes” zullen komen, maar dat dat oké en verklaarbaar is. Als we weer terug in Nederland zijn…(ook weer even wennen⚠) klopt het weer in mijn brein🧠….en de dingen die niet kloppen….”kloppen” we eruit😉
